Sport, Sweater, Sunshine

Verschillende reacties gezien maar ik weet niet of er nou iemand ingetrapt is, maar die foto was van een stempel na het inwegen bij Unigames. Ik heb dus niet echt een tatoeage ;-)

Ook nog wat over die steak van vorige week. Australiërs houden echt van vlees en praten erover op een manier die je in Nederland niet snel in het openbaar zult terugvinden. Op de menukaart staan naar mijn idee bijv. vrij veel details over het vlees: hoe oud het kalf was, hoe het gevoerd is, hoe het aan zijn einde is gekomen. Hier willen ze het graag weten want het zijn allemaal dingen die belangrijk zijn voor de smaak en structuur van het vlees.
Ander ding: een bekend kinderliedje is dat van "Mary had a little lamb" over een meisje Mary dat met een lief lammetje speelt. Nu heeft McDonald hier een nieuwe actie met hamburgers van lamsvlees en gebruikt als reclameslogan: "Mary had a little lamb.. with fries and coke." Ik denk dat dat in de Nederlandse cultuur niet door de beugel zou kunnen.

Dag 88
Opstaan, het is lente dus de klok moet een uur vooruit vandaag. Tijdsverschil is nu 8,5 uur. Daarna proberen aan een paper te werken en wat andere dingen te doen maar internet heeft steeds meer kuren. Dan maar naar de universiteit die toch dichbij is, werkt ook.

Dag 89
Dagje niks doen, leven op brood en noodles/noedels. (Als mijn huisgenoten noodles in de aanbieding zien slaan ze die iets te enthousiast in waardoor de noodles uiteindelijk met een kleine ratio van iets anders er doorheen als avondeten gemaakt moeten worden).

Dag 90
Normaal naar school, behalve mijn hoorcollege van ’s middags. Mijn werkgroepdocent zei afgelopen donderdag dat er een interessante gastspreker was over een intelligence-gerelateerd onderwerp en zei dat we daar ons college wel voor konden missen. Hij geeft het college ook niet zelf. Geen idee hoe druk het daar was maar bij de gastspreker over het gebruik van wetgeving in conflicten was het aardig druk.

Dag 91
Punt terug voor media: 7.
Bij de judo deze week verrassend een nieuwe Nederlander. Hij is hier voor 3 weken om te kijken waar hij volgend jaar in terecht komt. Hij gaat hier zn PhD doen. Best tof :)

Dag 92
Het weer begint mooier te worden en de Univeriteit Adelaide-truien maken binnenkort plaats voor t-shirts. Snel dus nog even een trui gescoord want die komt in Nederland toch meer van pas. De mogelijkheden waren rood, grijs, blauw of wit, place your bets..
Ook een praatje gehad met mijn docent voor ethiek, waar ik een slecht punt voor had. Hij snapte er niks van en wilde me graag op weg helpen voor de volgende opdracht, ik denk dat die nu wel wat beter gaat worden.
Voor het eten nog even met huisgenoten en semi-huisgenoten gebasketbald. Ik kan er niks van maar het is best leuk.

Dag 93
Overdag een grote barbecue met onbeperkt bier voor $5 op de universiteit. Probleem was dat je je eten en bier in de schaduw moest halen en de rij lang was. In de zon was het beter te doen geweest. Na barbecue nog even uitbuiken bij Torrens River, en zorgen dat het bier voldoende uit mn lichaam verdwijnt voordat ik mee ga helpen met het klaarzetten van alles voor het judotoernooi van morgen waar ik als vrijwilliger bij ben.
Eenmaal aangekomen op de club wat spullen ingeladen, meegereden naar de locatie van het toernooi. Samen met een paar andere clubs gewacht tot de Netball wedstrijden in de zaal afgelopen waren. Ze hadden beloofd rond half 9 klaar te zijn, het werd 10 uur.. Na anderhalf uur stilzitten, veel trek hebben en eigenlijk niet meer zoveel klaar willen zetten toch maar meegeholpen, we kunnen er maar vanaf zijn. Rond middernacht dan eindelijk mijn welverdiende voedsel. Snel naar bed om morgen weer optijd aanwezig te zijn. Vrijwilliger, je zal het maar zijn..

Wat betreft netball: het is een soort slap aftreksel van korfbal (veelzeggend, wat mij betreft) waarbij de bal door een basket moet op een manier die alleen maar kan als je er vlak naast staat. Degene met de bal moet altijd stilstaan. Spelers hebben vaste gebieden op het veld waar ze niet buiten mogen. Het lijkt bijna schaken. Er zijn geen confrontaties tussen spelers, geen pogingen tot scoren van afstand of wat dan ook dat het enigszins spectaculair zou kúnnen maken en bovendien dacht ik na anderhalf uur de hoogste divisie gezien te hebben: dat kan ik ook.. Laatste grappige detail is dat het alleen door vrouwen gespeeld wordt, er zijn nergens op de wereld mannenteams in netball.

Dag 94
Vroeg opstaan, spullen pakken en wachten op de jongen die Ashley en mij een lift zou geven naar het judotoernooi. Nadat ie bijna een half uur te laat was maar even gebeld, hij sliep nog.. Dan maar op zoek naar openbaar vervoer. Heel gedoe en uiteindelijk in de buurt van het gebouw. De verkeerde kant gekozen en driekwart om het gebouw+omgeving gelopen in plaats van een kwart. Veel te laat binnen bleek er echt nog een hoop chaos en was men nog niet begonnen. Alleen de weging was pas gebeurd maar daar waren we toch nog niet nodig.
Tussen de hektiek door gevraagd of ik ergens nodig was maar dat was niet zo, ook prima. Toen rond half 11 de eerste kinderen de mat op gingen kreeg ik een schema in mn handen geduwd om te zorgen dat de juiste judoka's op het juiste moment de mat op gingen, prima. Gezellig kletsen met kindjes, de standaard grapjes en vragen maar dan in het Engels en wat later achter je rug horen "Daddy, that man has a funny accent". Haha, wel heel schattig.
Na prima lunch (mijn betaling voor vandaag) door naar de senioren. Er begonnen wat mensen geïrriteerd te worden omdat het inmiddels half 2 was, ze om 7 uur in hadden moeten wegen en er nog geen wedstrijd was gedraaid. Hier was mijn taak wat minder nuttig want ervaren volwassenen judoka's staan meestal wel op de goede plaats en letten op wanneer ze aan de beurt zijn. Meer tijd voor mij om met de mensen van mijn club te kletsen.
Al vrij snel werd duidelijk dat het niet opschoot en de organisatie laste een pauze in om een tweede wedstrijdmat op te starten. Ja echt, de organisatie was zo geniaal dat er twee wedstrijdmatten klaarlagen, daarnaast wat matten als opwarmruimte, er waren genoeg officials voor twee wedstrijdmatten en er moesten heel veel wedstrijden gedraaid worden maar toch hadden ze de tweede wedstrijdmat als tweede opwarmingsruimte ingepland. Enfin, uiteindelijk werd de tweede mat operatief maar.. nu klopte het wedstrijdschema niet meer. Het werd erg rommelig en de planning was vaak maar 1 wedstrijd vooruit. Veel verwarring en dus veel werk voor mij. Lekker op en neer rennen tussen organisatie en judoka's om informatie door te geven. Ach, ik was in ieder geval ergens goed voor.

Na deze dag, waarbij de laatste wedstrijd rond kwart over 7 eindigde, nog even bier en pizza gehaald om de goede resultaten van mijn club te vieren en daarna lekker naar bed, bijslapen.

Dag 95
Vandaag gaan een paar judomensen naar yoga, mijn huisgenoten naar badminton en een paar internatione studenten naar het strand voor beachvolleybal. Wat zal ik eens gaan doen? Het is warm, de zon schijnt, badminton in een benauwde zaal is niet ideaal. Ga ik mezelf dan voorschut zetten door me in onmogelijke bochten te wringen? Ik denk het niet.. Dan blijft er maar één ding over: relaxt aan het strand liggen en af en toe een balletje over het net tikken als mijn teampje weer aan de beurt was om een set te spelen. Ideaal, laat de zomervakantie maar beginnen!